حالی را می جوید که رفته است
و راهی را می جوید که گم شده در این همه نبودن ها
دلم را چگونه عادت بدهم به این همه نیستن و نبودن ها
انجا که از هرچه عادت است بیزارم .
آنقدر بزرگ که یادمان می رود همین دیروز
همین نزدیکای سادگی
بدون آنکه بدانیم چرا ،
لقمه نان پنیرمان را با همکلاسی مان قسمت می کردیم
حرص می خوردیم که چرا اصغری ،
کالباسش را یواشکی می خورد
کیوی پشمی اش را با همان کرک و پشم سق می زند
بزرگ شدیم .
انقدر بزرگ که دیگر برایمان فرقی نمی کند همسایه از شرم همسر و بچه هایش شبها تا دیر وقت روی این نیمکت پارک محله می نشیند و خانه نمی رود یا
از ترس صاحبخانه خیابان ها را با ته سیگار مگنایش گز میکند .
بزرگ شدیم .
انقدر که خودمان هم یادمان رفته گاهی دلمان برای مادر و پدرمان تنگ باید شود .
می بینی مهربان همیشگی ام ؟
این روزها بزرگی در همین ندیدن ها و خود دیدن هاست .
" روز زن "
تقدیر این است.
مردی عاشق شد
اسمان لبخند زد
ماه اواز خواند
خورشید به سماع افتاد
وزن به زمین هدیه داده شد
اینگونه بود که زن ،محصول افرینش نام گرفت.
روز زن مبارک بانو جان .
"تقدیم شد به همسر جان"
مگر پاییز چه کم داشت که دلت هوای بهار کرد
باران میخواستی ؟
فریاد باران سر میدادی !
نه ..!
تو بهانه گیر شده ای جانکم
بهانه که بیاید ، دل
دل دل میکند برای باریدن
مثل اسمان بهار که میان باران و بهانه
خورشید را به فکر میدارد .
بهانه گیر شده ای زیبای من
ارام قدم بردار
دل به اسمان بسپار
افتاب را باور کن
بهار بهانه ها در راه است.
باران هم خواهد امد .
عطر شکوفه های گیلاس
بوی خیس خورده پرچین گلی خانه مادر بزرگ
اواز ساده قمری های عاشق
شر شر ناودان
و طعم خوش نان تازه ، در دستان همسایه
خواهد امد اگر
باران را بهانه نکنی .
باران بهانه ساز است نازنین من
کسی به بهانه باران، بهار چاغاله های نورس را صدا نمیکند.
ساده اگر بگویمت،
باران نیت بهانه است نه خود بهانه ....
سلام به زندگی ......
فارغ از اینکه چه کسانی رای اوردند و وارد مجلسین شدند ، یک فهم دارم از این ارا،
این دوره از انتخابات و رای دادن به نظرم اصلا سیاسی نبود . رای این دوره یک رای فرهنگی ،اجتماعی بود .
خیلی باید ساده باشیم که قبول کنیم مردمانی امدند و رای دادند که مثلا فلان لیست رای بیاورد !
اقایان، مسئولان ، بزرگان ، عقلا ، علما ، فضلا، و.....
مردم در یک تغییر سبک زندگی و ذائقه فرهنگی کامل قرار گرفتند و این از نحوه رای دادنشون اگه پیدا نباشد از کجا پیداست؟
ببینید که مردم به زندگی رای دادن ... فقط به زندگی ، ارامش ، سکوت ، بی سروصدایی و....
به خیر بگذره انشالله
اقای ریس جمهور ، همین الان دارن نطق تلویزیونی میکنن، بهر حال من به شخصه منتظر بودم بعد از نطق اوباما ایشون بلافاصله حرف بزنن تا رسانه ها و دیپلماسی رسانه ای از دست نره ،جناب دکتر روحانی صلاح دونستن که امروز و حدودا شونزده هفده ساعت بعد از بیانیه لوزان ، نطق کنن. حرفاشون به شدت مهمه ، این بخش رو خودتون ملاحظه کنید. عینا از سایت تابناک براتون کپی میکنم . خیلی حرف تو این یه پاراگراف بیان شد
.;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
ما به دنبال همکاری و هماهنگی با همه کشورهایی هستیم که می‌خواهند و
اراده دارند به ملت ایران احترام بگذارند و با مردم ایران در چارچوب منافع مشترک کار
کنند، ما دست دوستی به سوی این کشورها دراز می‌کنیم، با همه کشورهایی که
رابطه خوب داریم رابطه صمیمانه‌تر می‌خواهیم، با کشورهایی که رابطه سرد داریم
رابطه بهتر می‌خواهیم و اگر با کشورهایی دارای تنش یا احیانا خصومت هستیم،
خواهان پایان تنش و پایان خصومت هستیم
حمایت رهبر انقلاب ، شجاعت فرزندان ایران - ظرافت دکتر ظریف ،اعتراف اوباما - و.....
فعلا ما بردیم .
اقای دکتر ظریف عزیز برایت و برای تمامی همراهانت کلاه از سر بر میدارم .
سلام ، یه مقاله از ماهنامه اتلانتیک میخوندم که برام جالب بود ، نوع چینش محتوا تواین مقاله و استفاده از تکنیک القای پیام چطور تونسته مفهومی رو که دلش میخواد رو حقنه کنه . این بخش از مقاله رو مقایسه کنید با مقاله نویسای وطنی !!
گزارشگر نشریه آتلانتیک در ادامه می‌نویسد، این درست است که ایران در زمان‌های مختلف و از راه‌های گوناگون دوست یهودیان بوده است. کورش بزرگ ( که ظریف در مصاحبه خود از او نام برد) یهودیان را پس از تبعید در بابل، به سرزمین اسرائیل باز گرداند. پرزیدنت هری ترومن، که کشور اسرائیل را در سال ۱۹۴۸ میلادی، ۱۱ دقیقه پس از تولد دوباره آن برسمیت شناخت، بعدا با افتخار اعلام کرد «من یک کورش هستم.»
با این حال، به عقیده گزارشگر آتلانتیک در گفته‌های ظریف برای اثبات طرفداری ایرانیان از یهودیان، طنز تلخی وجود دارد؛ چرا که «رهبری امروز ایران، حاکمیت یهودیان بر اسرائیل را برسمیت نمی شناسد و می‌خواهد کشور یهود را از بین ببرد.»
گزارشگر آتلانتیک می‌گوید با توافقی که ایران را دست کم یک سال از تسلیحات اتمی دور نگاه دارد موافق است، زیرا در دوران پس از هالوکاست، مهم است چنین تسلیحاتی از دست کسانی که وعده آسیب زدن به یهودیان می‌دهند، دور بماند. هرچند که احتمال نمی‌رود ایران به حمله هسته‌ای پیشگیرانه‌ای علیه اسرائیل دست بزند.
نویسنده مقاله توسل بنیامین نتانیاهو به هالوکاست را برای مطرخ کردن ادعاهای خود علیه ایران و نیز علیه توافق اتمی جاری «بحث انگیز» دانسته و بسیاری از جنبه‌های این رویکرد نتانیاهو را «نامطلوب و زیانبار» خوانده و در ادامه می‌افزاید، برقراری موازنه مناسب در این بحث وجود دارد، جایی بین این دو موضوع: یهودیان باید «لفاظی و زیاده گویی» در باره هالوکاست را متوقف کنند، و خط گفتمان «نازی‌ها می‌آیند» که نتانیاهو و متحدانش اغلب بکار می‌برند.
به عقیده نویسنده، «نازی‌ها رژیم ایران را پر نکرده‌اند، اما کسانی آن را رهبری می‌کنند که در حقیقت خواهان اضمحلال فیزیکی حکومت یهود و جایگزینی آن با یک حکومت اسلامی هستند؛ و با حمایت از گروه‌های تروریستی، که منظما یهودیان را در اسرائیل و جاهای دیگر می‌کشند، به سوی این هدف گام بر می‌دارند.»
حالا برای اثبات ادعای خودش کلی مطلب با تاریخ و اسم گوینده میاره که فوق العاده است
نویسنده مقاله در ادامه می‌نویسد برای یادآوری به افرادی که می‌گویند یهودیان نباید این همه نگران کسانی که آنها را به قتل تهدید می‌کنند باشند، برخی از حرف‌هایی را که رهبران ایران و رهبران حزب الله لبنان در باره اسرائیل گفته‌اند، نقل می‌کنیم:
محمد خاتمی، رئیس جمهوری اسبق ایران، سال ۲۰۰۰ میلادی گفت «اگر ما قوانین حقوقی واقعی را رعایت کنیم، باید تمام جهان اسلام را برای برخوردی شدید با رژیم صهیونیستی بسیح کنیم ... اگر ما به قرآن عمل کنیم، همه ما باید بسیج شویم.»
آیت الله علی خامنه‌ای نیز در سال ۲۰۰۱: «جمهوری اسلامی ایران ماموریت دارد اسرائیل را از نقشه منطقه پاک کند.»
و حسن نصرالله رهبر حزب الله لبنان در سال ۲۰۰۲ گفت «آگر آنها ( یهودیان) همه در اسرائیل جمع شوند، ما را از زحمت جستجو در سراسر جهان آسوده خواهند کرد.»
نصرالله سپس در سال ۲۰۰۵ میلادی: «اسرائیل دشمن ما است. رژیمی متجاوز، غیر قانونی و نامشر وع است، که آینده‌ای در سرزمین ما ندارد و سرنوشت آن در شعار ما، یعنی مرگ بر اسرائیل، تعیین شده است.»
یحیی رحیم صفوی، فرمانده سابق سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در سال ۲۰۰۸: «زمان اجرای حکم مرگ رژیم صهیونیستی رسیده است.»
محمدحسن رحیمیان نماینده آیت الله خامنه‌ای در بنیاد مستضعفان در سال ۲۰۱۰: « ما موشک‌هایی ساخته‌ایم که به ما اجاره می‌دهند، وقتی لازم شود تمامیت اسرائیل را با یک هالوکاست بزرگ، از بین ببریم.»
محمد رضا نقدی فرمانده نیروی بسیج در سال ۲۰۱۱: «ما به آنها توصیه می‌کنیم بساطشان را جمع کنند و به کشورهایشان باز گردند. و اگر در ماندن اصرار کنند، باید بدانند زمانی خواهد رسید که حتی فرصت نخواهند داشت چمدان‌هایشان را ببندند.»
آیت الله خامنه‌ای در سال ۲۰۱۲: «رژیم صهیونیستی یک غده سرطانی است و برداشته خواهد شد.»
احمد علم الهدی عضو مجلس خبرگان در سال ۲۰۱۳: «نابودی اسرائیل عقیده انقلاب اسلامی در ایران و یکی از ستون‌های نظامی ایران اسلامی است. ما نمی‌توانیم ادعا کنیم که قصد نداریم با اسرائیل بجنگیم.»
حسن نصرالله در سال ۲۰۱۳: «نابودی اسرائیل نه فقط به نفع فلسطینی‌ها است، بلکه به سود تمام جهان اسلامی و جهان عرب است.»
علی شیرازی نماینده خامنه‌ای در سپاه در سال ۲۰۱۳: «رژیم صهیونیستی به زودی نابود خواهد شد، و این نسل شاهد نابودی آن خواهد بود.»
آیت الله خامنه‌ای در سال ۲۰۱۳: «این رژیم وحشی، گرگ صفت و بچه کش اسرائیل است که از هیچ جنایتی فروگذار نمیکند، و راهی جز نابودی آن وجود ندارد.»
حسین سلامی قائم مقام سپاه در سال ۲۰۱۴: «ما، شما (اسرائیلی‌ها) را خانه به خانه تعفیب خواهیم کرد و انتفام هر قطره خود شهدایمان در فلسطین را خواهیم گرفت، و این نقطه آغاز بیداری ملت‌های اسلامی برای شکست دادن شما است.»
محمد علی جعفری فرمانده سپاه در سال ۲۰۱۵: «سپاه تا پایان رژیم صهیونیستی خواهد جنگید ... ما تا این مظهر گناه کاملا از ژئوپلیتیک منطقه حذف نشود، آرام نخواهیم گرفت.»
توجه کنید هیچ کدوم از تک جمله هایی که استفاده شده کلمه ای از یهود بکار نرفته ، همه از نابودی صهیونیست حرف زدن، اما خب ذهن مخاطب چیزی رو میفهمه که مقاله نویس حرفه ای خواسته .
فقط میتونم بگم :
دنیا هنوز در جهل است ، حال همه ما خوب است اما تو باور نکن
................. ما عاشق محمد(ص) هستیم .............
امضا : قاسم اورنگی
سلام .. این اواخر درباره عباس کیارستمی حرفهای زیادی شنیده میشود ،تا بوده و یادم میاد از قبل ازانقلاب هم به این فیلمساز خاص میتازند ،برخی به خاطر حسادتشان،بغضی به دلیل ضعف خودشان و عده ای برای گرفتن ماهی از اب گل الود! ,والبته یک عده نقد اثار ایشان که بجا و درست هم بوده و خب در عالم هنر طبیعیه .
حتی همان اوایل انقلاب یادم میاد از قول اقای مخملباف جایی خوانده بودم که تمام افتخار ایشان ان است که در هیچ عکسی و قابی حتی در لانگ شات نیز کنار این فیلمساز حضور ندارد ! حالا آن کجا و این کجا! بعید میدانم سینمایی ها یادشان رفته باشد این حرفها را، حالا هم گویا یک حرف از طرف ایشان حسابی سرو صدا کرده که اگر به واقع تفکر و نوع نگاه جناب استاد این باشد باید تاسف خورد .
گفتگویی دیدم که حبیب احمدزاده عزیز ( مستند ساز ،نویسنده و رزمنده اونم با سابقه ی هشت ساله در جنگ ) جایی نوشته اند در این باره و حرف اقای کیارستمی . بد ندیدم عینا برای بعضی دوستان این مطلب را اینجا بذارم ، متن کامل این مصاحبه را در سایت کافه سینما میتوانید ببینید .
دوستان همیشه مشکوک ،لطفا این مطلب رو بعدا چماق نکنید تو سرم که تو همچین حرفی رو تائید یا رد کردی ، مطلب صرفا جهت این پیام است که میشود با کمی سعه صدر هم به موضوع نگاه کرد و اگر هم خطایی شده دست گیر باشیم نه مچ گیر ، حلال باشیم نه هم زن ، باور کنید به اندازه کافی عصبانیت در بین این ملت هست و به قدر نیاز درگیر کم و زیاد زندگی هستیم که دیگه حوصله شنیدن دعواهای هنرمندا رو نداشته باشیم. دوس دارم داد بزنم بگم بابا چه خبره ، چرا انقد با همدیگه دعوا داریم و نمیتونیم اروم حرف بزنیم، کی و کجای دنیا کسی با داد و فریاد به چیزی رسیده اخه ، اروم باشیم ، دنیا خیلی قشنگتر میشه .
***************************
......
.........
حبیب احمد زاده:چند سال پیش در یک ملاقات اتفاقی، به عباس کیارستمی پیشنهاد ساخت یک فیلم درباره حمله ناو آمریکایی به ایرباس غیرنظامی ایران در خلیج فارس را دادم؛ او در جواب من گفت: «نه انکه نمی‌خواهم فیلم جنگی بسازم. می‌خواهم؛ اما در صورتی که بتوانم آن را در فرم کاری خودم بسازم. من در فیلمسازی توانایی اداره یکی دو سه نفر بیشتر را ندارم و در صحنه‌های خودم و در هیچ کدام از فیلم‌هایم بیشتر از دو سه نفر آدم نداشته‌ام.» او در ادامه صحبت‌هایش ارادت خودش را به همه کسانی که در این جنگ شهید شدند اعلام کرد و گفت: «من مخلص آن جوان زعفران کاری هستم که از خراسان آمده و برای نجات مملکت جنگیده است...». با چنین ذهنیتی وقتی فیلمی از کیارستمی در فضای مجازی منتشر شد که در آن جنگ ما را چیزی بی‌مفهوم نامیده بود، برآشفتم و به او تلفن کردم تا گله‌ام را به او بگویم و اینکه بالاخره باید کدام حرفش را باور کنم. آنچه می‌خوانید ماحصل این تماس تلفنی‌ست که با رضایت عباس کیارستمی منتشر میشود.
احمدزاده: آقای کیارستمی من به عنوان رزمنده‌ای که تمام سال‌های جنگ در جبهه بودم، چند روز پیش نقل‌قولی از شما شنیدم که به شدت آزرده‌ام کرد. شما با نادیده گرفتن جانفشانی‌های رزمنده‌هایی که ۸ سال از زندگی و عمرشان را برای دفاع از ناموس و خاک این مملکت صرف کردند، از جنگ ما به عنوان جنگی که هیچ مفهومی نداشت یاد می‌کنید. من خواستم که از شخص خودتان در مورد این مساله بپرسم و نظر واقعی و قلبیتان را در این مورد بدانم.
کیارستمی: من نمی‌دانم چطور باید این سوال شما را پاسخ بدهم؛ چون با وجود تماس‌های مکرری که با من گرفته شد، خیال نداشتم به این اتهامی که به من وارد شده اعتنایی بکنم. اما سوال عزیزی مثل شما که خودتان از رزمنده‌های جنگ هستید را نمی‌توانم بی‌جواب بگذارم و اگر کسی حق داشته باشد از من درباره این موضوع سئوال کند شما هستید که مستقیما با جنگ درگیر بودید،. ببینید ما همه نسبت به رزمندگان دین داریم، من تصور نمی‌کنم حتی کسانی که ضد انقلاب هستند چه داخل و چه خارج ایران، بتوانند در این دین شک بکنند. چند شب پیش در تلویزیون دیدم که متاسفانه مجری با لحن هیجانی که همه را تحریک می‌کرد، می‌گفت که من نسبت به حماسه‌یی که این جوانان خلق کردند، وفاداری نداشتم و پیشنهاد کرد که اگر کیارستمی پوزش بخواهد و بگوید که این یک اشتباه لفظی بوده، قضیه به سرانجام خواهد رسید. ولی من نفهمیدم بابت چه باید پوزش بخواهم وقتی چیزی نگفتم که در نفی این حماسه‌آفرینان باشد.
احمدزاده: اما شما صراحتا از جنگ ما به عنوان جنگی که هیچ مفهومی نداشت یاد می‌کنید.
کیارستمی: من جنگ را اساسا بیهوده میدانم و به این نمی‌شود شک داشت. اما مسئول جنگ کسی است که آغازش میکند نه کسی که دفاع میکند. بله هنوز هم می‌گویم و از این جمله خود ذره‌ای عقب‌نشینی نمی‌کنم که ما درگیر جنگی شدیم که هیچ مفهومی نداشت. اما این جنگ به ما تحمیل شد و نمی‌خواستیم درگیر این جنگ بی‌مفهوم شویم. درست است که هردو طرف در جنگ سهیم هستند اما مسئول کسی است که آغاز میکند.
احمدزاده: آقای کیارستمی این‌ها بحث‌های فردی هستند که پیش می‌آیند اما موضوع مهم‌تر این است که از صحبت‌های شما استنباط دیگری میشود. اینکه در یک جشنواره خارجی شما به یکباره به فیلم‌های جنگی ایرانی می‌پردازید و در پایان صحبت‌هایتان جنگ ایران را جنگی بی‌مفهوم می‌نامید؟
کیارستمی: فکر میکنم لازم است که درباره این موضوع کمی توضیح بدهم. همانطور که می‌دانید من در کشورهای زیادی از دنیا کارگاه فیلمسازی دارم که همین هم به اعتبار فیلم‌هایی است که متعلق به سینمای ایران است. در این کارگاه موردنظر که در دانشگاه سیراکیوز برگزار شد - و نمی‌دانم چگونه فیلمبرداری شده و چرا به یکباره بعد از ۶ ماه فیلمش منتشر شد- من از روش ساخت فیلم‌هایی می‌گویم که ضد هالیوودی هستند و به مسائل انسانی می‌پردازند و روابط انسانی در آنها در اولویت است و از سینمای صرفا سرگرم کننده و ویران‌کننده دور هستند. در این ورک‌شاپ یا کارگاه فیلمسازی من به موضوع جالبی برخوردم؛ که در کشوری که خودش مسبب بسیاری از جنگ‌ها در دنیا است، فیلم‌ها را طبقه‌بندی کرده و در آن دوره سه ماهه به شرکت کننده‌ها می‌گفتند که هر فیلمی را چطور باید ساخت. این‌ها حتی در مورد فیلم‌های غیراخلاقی هم دستورالعمل دارند یعنی هر کس، هر جور که دلش بخواهد نمی‌تواند فیلم بسازد. در مورد فیلم‌های جنگی هم یادم است که یک نوع (ده فرمان) داشتند که بعضی از آنها هنوز در خاطرم هست، مثلا اولین نکته این بود که فیلم جنگی نسازیم و اگر می‌سازیم چه ضوابطی را باید در آن رعایت کنیم. وقتی می‌گویند فیلم جنگی، باید بدانیم که فیلم جنگی با فیلم در مورد دفاع فرق دارد. دفاع را باید از جنگ جدا کنیم. دیگر اینکه به هیچ عنوان در آثاری که با موضوع جنگ ساخته میشود، هیجان کاذب ایجاد نکنید. قهرمان‌پروری نکنید و در نبردهای تن به تن و نزدیک کسی را که با آن مواجه می‌شوید مورد اصابت گلوله قرار ندهید و در کل چه چیزهایی را باید رعایت کنید تا فیلم جنگی شما سلامت باشد و دنیا را به جنگ دعوت نکند. در آن دستورالعمل درواقع فیلم‌های جنگی و فیلم‌های خشن باید با نوعی هزل و شوخی آمیخته می‌شدند. کاری که تارانتینو در فیلمی مثل «قصه‌های عامه پسند» کرد و توانست نخل طلا را از جشنواره کن دریافت کند. یعنی با شوخی بخش عمده‌یی از خشونت را در این فیلم خشن زایل کرد. این‌ها چیزهایی بود که در آن دانشگاه در مورد آنها صحبت می‌شد، که البته بخش‌های گزینش شده آن در فضای مجازی منتشر شد.
.........
..........
***************************
جناب اقای حاتمی کیای عزیز؛
پیشنهاد میکنم به جای سخنرانی های گاه و بیگاه و بدتر کردن فضا ،به عنوان یه فیلم ساز و دغدغه مند ، فیلم بسازید و با توان بیشتر روی موضوع دفاع مقدس کار کنید . حرفهای شما که در قد و قامت جناب کیارستمی( از منظر وجهه بین اللملی ) نیستید بجز عصبانی کردن و ناراحت کردن قلب و مغز یه عده جوان و تمام خانواده های عزیز شهدا و رزمنده ها ،و عوض کردن صورت مسئله ( که باعث میشود اصل موضوع کلا عوض شود و به دعوای شخصی بدل گردد) چه کارکرد دیگری داره.طلاق،فقر و احساس فقر ،بیکاری ، بزهکاری ،فرهنگ از دست رفته ، طلبکار بودن همیشگی ادمها از هم ، خیانت ،بی مسئولیتی ، مدیریت های غلط، جوانهای تهی شده از فرهنگ و هویت و دین، گرانی ها، اختلاس ها ،و هزاران موضوع دیگر برای گفتن هست،خشم و فریادتان را در سینه نگه دارید و به موقع بر سر دشمنان این جامعه خالی کنید ،اگرم اعتراضی به نوع تفکر کسی دارید ، آرام و دوستانه هم میتوانید بگویید تا لااقل حرفتان بیشتر شنیده شود .
مطمئنا اگر قرار بود هنرمند جار و جنجال کنه و مدام به جای ارائه اثر سخنرانی کنه ، اسمش سیاستمدار بود ، نه هنرمند
حاج ابراهیم عزیز ، فیلم بسازید و اگر میتوانید دردی از دردهای جوانان و خانواده های این کشور کم کنید.
ممنون .
قاسم اورنگی.
مستند ساز ،تهیه کننده و کارگردان برنامه های رادیو و تلویزیون .